پس از بیکاری و اخراج، یک‌ماه فرصت دارید تا به هیئت‌های حل اختلاف وزارت کار مستقر در محدوده کارگاه مراجعه و درخواست خود برای دریافت مقرری بیکاری را ارائه کنید. مدارکی که باید ارائه کنید جدای از مدارک هویتی شخصی مثل کارت‌ملی عبارتنداز: قرارداد کار. قرارداد کار می‌تواند کتبی یا شفاهی باشد. درصورتی‌که قرارداد کتبی باشد با ارائه نسخه‌ای از قرارداد و اگر به‌صورت شفاهی است، لازم است با ارائه مدارک دیگر اشتغال خود را اثبات کنید. مدارکی مثل
1- سوابق پرداخت حق‌بیمه
2- فیش‌ها یا رسیدهای دریافت حقوق و مزایا (پرینت بانکی دریافت حقوق)
3-گواهی اشتغال، اخراج یا نامه عدم نیاز که توسط کارفرما صادر شده است.
4- پرینت سابقه پرداخت حق‌بیمه که از سامانه یا شعبه و کارگزاری‌های سازمان تامین‌اجتماعی اخذ شده باشد
5- رونوشتی از کارت حضوروغیاب
6 - هرگونه مدرک و سندی که دلالت بر اشتغال در همان کارگاه، میزان حقوق و مزایا، مدت اشتغال و کارکرد و... باشد. البته لازم نیست تمام مدارک مذکور ارائه شود. مدارک هرچه کامل‌تر باشد، رسیدگی سریع‌تر و نتیجه آسان‌تر قابل دسترسی است.
مدت پرداخت مقرری بیمه بیکاری متاهل، تکفل، تجرد و میزان سابقه بیمه‌شده بستگی دارد. به بیمه‌شدگان متاهل و متکفل حداکثر50 ماه و حداقل 12ماه مقرری بیمه بیکاری پرداخت می‌شود که باتوجه به سابقه مابین ماه‌های مذکور خواهد بود. برای شخصی که 15سال سابقه پرداخت حق‌بیمه دارد و نیز متاهل، 26ماه مقرری قابل پرداخت است. میزان مقرری بیمه بیکاری هم بین 55درصد تا80درصد متوسط دستمزد مبنای پرداخت حق‌بیمه قبل از بیکاری است که از حداقل حقوق تعیین شده توسط شورای‌عالی کار کمتر نخواهد بود. متوسط حقوق متقاضیان مقرری بیمه بیکاری برمبنای 90روز دستمزد پایانی قبل از بیکاری تعیین می‌شود. درواقع میزان مقرری پرداختی همانند مدت پرداخت مقرری به تاهل(تکفل) و تجرد بستگی دارد. بر این اساس کسانی که متاهل یا متکفل هستند به‌ازای هر نفر از افراد تحت تکفل(تا حداکثر چهار نفر) معادل 10درصد به مقرری آنها افزوده می‌شود، مشروط بر اینکه کل مقرری از 80 درصد متوسط حقوق تجاوز نکند.